فلوشیپ نازایی و آی‌وی‌اف با بیان اینکه کمتر از ۳ درصد میوم‌ها موجب نازایی می‌شوند، گفت: تقریباً حدود ۹۰ درصد فیبروم‌های رحمی بی‌علامت هستند و این ضایعه به طور اتفاقی در سونوگرافی تشخیص داده می‌شود.

|

۱۱ تیر ۱۴۰۳

|

۰۶:۵۶

به گزارش زنان جهان به نقل از آنا، گیتا حاتمی‌زاده در رابطه با فیبروم‌های رحمی اظهار کرد: فیبروم رحمی با تکثیر یک سلول میومتر ایجاد می‌شود. به عبارت دیگر فیبروم، توده خوش خیم عضله رحم است. خوشبختانه کمتر از یک درصد فیبروم‌ها بدخیم هستند؛ بنابراین پزشکان نگران بدخیم شدن این توده عضلانی در رحم نیستند.

وی ادامه داد: شیوع این بیماری وابسته به کارکرد تخمدان بوده و احتمال ایجاد آن در سنین بلوغ که تخمدان شروع به فعالیت می‌کند، بیشتراست. با افزایش سن شیوع این بیماری نیز چند برابر شده به طوری که حوالی ۵۰ سالگی تقریبا ۴۵ درصد بانوان فیبروم یا میوم دارند.

علت به وجود آمدن فیبروم رحمی

فلوشیپ نازایی و آی‌وی‌اف در رابطه با دلیل به وجود آمدن انواع فیبروم رحمی گفت: حساسیت بیش از حد بعضی از سلول‌های عضله رحم به هورمون استروژن، دلیل اصلی به وجود آمد این فیبروم است.

حاتمی‌زاده به نقش عوامل محیطی در ایجاد فیبروم رحمی اشاره و مطرح کرد: عوامل محیطی در عملکرد تخمدان اثر می‌گذارند در نتیجه احتمال این که خوردن فست فود و انواع چربی‌ها، آلودگی هوا، آلودگی غذایی، تغذیه نامناسب و بی تحرکی در ایجاد برخی مشکلات مانند اندومتریوز، نازایی و یائسگی زودرس و حتی فیبروم رحمی تاثیر مثبت داشته باشد، بسیار زیاد است؛ اما دلیل قطعی که اثبات کند عوامل محیطی به طور صددرصد در ایجاد فیبروم رحمی تاثیر می‌گذارد، وجود ندارد.

فیبروم موجب نازایی نمی‌شود

وی با بیان اینکه معمولا میوم‌ها باعث نازایی نمی‌شوند، تصریح کرد: کمتر از ۳ درصد میوم‌ها موجب نازایی می‌شوند. تقریبا حدود ۹۰ درصد فیبروم‌های رحمی بی علامت هستند و این ضایعه به طور اتفاقی در سونوگرافی تشخیص داده می‌شود. فیبروم‌های بی علامت نیازی به درمان ندارند و معمولا پزشکان فیبروم‌هایی را درمان می‌کنند که علامت‌دار هستند.

این جرح زنان وزایمان در رابطه با روش‌های درمان این بیماری گفت: درمان فیبروم رحمی فقط جراحی است، زیرا یک توده سلولی است که نمی‌توان آن را به طور قطعی با دارو کوچک یا ازبین برد؛ البته بعد از یائسگی که تخمدان از کار می‌افتد این غده نیز خود به خود کوچک‌تر می‌شود و گاهی حتی از بین می‌روند.

همه افراد مبتلا به فیبروم نیاز به جراحی ندارند

حاتمی‌زاده افزود: رحمی که میوم‌ساز است احتمال دارد پس از درمان و خارج کردن فیبروم، مجددا فیبروم سازی کرده و غده‌های دیگری را ایجاد کند؛ اما مشخص نیست غده جدید، همان غده قبلی است یا خیر.

وی ادامه داد: گاهی درون یک رحم سایز‌ها و اندازه‌های مختلفی از فیبروم وجود دارد که همه سطح رحم را اشغال کرده است. در مواردی که سایز فیبروم بسیار کوچک است نمی‌توان کل آن را از رحم خارج کرد، زیرا آسیبی که با خارج کردن آن به رحم وارد می‌شود بیشتر از وجود توده است.

حاتمی زاده عنوان کرد: حتی گاهی فیبروم‌ها به حدی ریز هستند که حین عمل جراحی دیده نمی‌شوند و از دید پزشک پنهان می‌مانند؛ بنابراین این احتمال وجود دارد که پس از خارج کردن توده‌ای، یکی از همین توده‌های ریز دوباره رشد کند. لازم است بگویم که همه افراد مبتلا به میوم نیاز به جراحی ندارند.

وی خاطرنشان کرد: شایع‌ترین علامت فیبروم‌های رحمی خون‌ریزی‌های شدید در دوران قاعدگی است. این افراد پریود‌های منظم دارند، اما حجم خون‌ریزی در آنها به شدت زیاد است. معمولا این خون‌ریزی‌های فراوان با درد‌های شدید همراه است. همچنین بزرگی شکم، تکرر ادرار، مشکل در دفع مدفوع و داشتن یبوست، احساس سنگینی و فشار در زیر شکم و احساس چاقی از دیگر علائم این بیماری در بانوان است.

فلوشیپ نازایی و آی وی اف تاکید کرد: حدود ۵ یا ۶ درصد افراد علامت‌دار هستند و بیشتر از ۹۰ درصد از کسانی که مایوم دارند هیچ علامتی ندارند و همچنین به هیچ درمانی هم نیاز ندارند. فیبروم دراین افراد بعد از یائسگی که تخمدانشان کم کم از کار باز می‌ماند، خود به خود ظرف مدت چند ماه کوچک می‌شود و پس از ۲ یا ۳ سال کلا یک توده ریز بی ضرر است.