به گزارش زنان جهان، دکتر سمیرا عبدالهی اظهار داشت: اختلالات رفتاری اغلب همراه با بارداری هستند و افسردگی به عنوان یکی از شایع‌ترین آنها مطرح است، به طوری که تقریباً در ۱۰ تا ۲۰ درصد از موارد بارداری رخ می‌دهد. در زنانی که قبل از بارداری با افسردگی مواجه بوده‌اند، احتمال تجدید و ظهور علائم پس از زایمان بیشتر است.
وی درباره علائم افسردگی اظهار کرد: احتمال عود افسردگی پس از زایمان بسیار وجود دارد، به ویژه در ۱۲ ماه اول بعد از زایمان که علائم ممکن است شامل اختلالات روانی، کاهش اشتها، کاهش انگیزه و امید و مشکلات خواب باشند. گاهی اوقات این علائم می‌تواند به شدت بروز کند و حتی به صورت افکار خودکشی یا دگرکشی ظاهر شود.
وی ادامه داد: اگر این علائم به صورت طولانی و مداوم در زمان بارداری و شیردهی حضور داشته باشند، باید به عنوان اختلالات رفتاری مورد توجه قرار گیرند و تحت نظر یک روانپزشک درمان شوند.
دکتر عبدالهی در مورد عوارض داروها برای جنین توضیح داد: برخی داروها ممکن است برای جنین خطرناک باشند، اما اکثر داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی در بارداری برای جنین خطری ندارند، با این حال باید تحت نظر پزشک استفاده شوند.
این متخصص زنان و زایمان اظهار کرد: داروهای مهار کننده بازجذب سروتونین موثر در بهبود وضعیت روحی و روانی هستند، اما بعضی از آنها، مانند پاروکستین، ممکن است برای جنین مشکل ایجاد کنند، بنابراین اگر زنان باردار درمانی با این داروها و یا لیتیوم دریافت می‌کنند، حتماً باید تحت نظر یک روانپزشک باشند.
دکتر عبدالهی تأکید کرد: بعد از شروع درمان، مادران باید به صورت منظم زیر نظر روانپزشک قرار گیرند و در صورت بروز افکار خودکشی یا دگرکشی، باید به صورت فوری مراجعه و درمان شوند. گاهی اوقات لازم است تا بیمار در بیمارستان بستری شده و به درمان‌های اضافی تحت نظر پزشک مراجعه کند.
وی درباره اندوه بارداری توضیح داد: این اختلال در روزهای ابتدایی پس از زایمان شروع می‌شود و باعث احساس غمگینی و ناتوانی در مراقبت از نوزاد می‌شود که از نظر جسمی اختلالی ندارد و با حمایت خانواده و همسر مادر معالجه می‌شود.
وی افزود: در عوض، افسردگی پس از بارداری معمولاً در دهمین یا دوازدهمین روز پس از زایمان ظاهر می‌شود، و همراه با علائم توهم و هذیان می‌تواند بسیار خطرناک باشد و نیاز به مراقبت و درمان فوری دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه پزشکی نیز تأکید کرد: همراهی و حمایت خانواده از مادر بسیار اهمیت دارد و در صورت بروز علائم خطرناک باید فوراً به پزشک مراجعه و درمان صورت گیرد، استفاده از داروها، مشاوره‌های روانی و کاردرمانی به موقع انجام شود تا بیماری کنترل شود.