براساس گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت ایران، حدود 25 درصد زنان و 8 درصد مردان ایرانی دچار کم‌خونی هستند.

|

۲۸ مرداد ۱۴۰۳

|

۰۹:۴۵

به گزارش زنان جهان به نقل از رکنا، کم‌خونی یکی از مشکلات بهداشتی شایع در جامعه‌های مختلف است که می‌تواند تأثیرات جدی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد.

این گزارش به بررسی آمار کم‌خونی در زنان و مردان ایرانی، علل، عوارض، تأثیرات و راه‌های پیشگیری و درمان آن می‌پردازد.

کم خونی می تواند به دلایل متنوعی در افراد ایجاد شود. شایع‌ترین علت کم‌خونی، کمبود آهن ناشی از رژیم غذایی نامناسب یا خونریزی‌های مزمن است.

کمبود ویتامین B12 و اسید فولیک نیز می‌تواند منجر به کم‌خونی شود. بیماری‌هایی مانند دیابت، نارسایی کلیه و بیماری‌های خودایمنی می‌توانند به کم‌خونی منجر شوند. برخی از اختلالات خونی مانند تالاسمی و آنمی داسی شکل می‌توانند ارثی باشند.

کم‌خونی عوارض متعددی را برای افراد ایجاد می کند که بر زندگی آنها تاثیر گذار است.

یکی از شایع‌ترین عوارض کم‌خونی، احساس خستگی و ضعف عمومی است. کم‌خونی می‌تواند بر توانایی‌های شناختی تأثیر بگذارد.

در موارد شدید، کم‌خونی می‌تواند منجر به افزایش بار روی قلب و مشکلات قلبی شود. کاهش قدرت ایمنی بدن، فرد را در معرض عفونت‌ها قرار می‌دهد.

این مسئله کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. خستگی مزمن، کاهش کارایی در محل کار یا تحصیل و مشکلات روحی مانند افسردگی می‌توانند از جمله پیامدهای این بیماری باشند.

همچنین، زنان باردار با کم‌خونی ممکن است با خطرات بیشتری مواجه شوند که می‌تواند بر سلامت جنین نیز تأثیر بگذارد.

راهکار های مختلفی برای پیشگیری و درمان کم خونی وجود دارد که با رعایت آنها می توان از این کمبود رهایی یافت.

مصرف مواد غذایی غنی از آهن (مانند گوشت قرمز، حبوبات، سبزیجات برگ سبز) و ویتامین‌ها (مانند میوه‌ها و سبزیجات) بسیار مهم است.

در صورت تشخیص پزشک، مصرف مکمل‌های آهن می‌تواند مؤثر باشد. انجام آزمایش خون به صورت دوره‌ای برای تشخیص زودهنگام کم‌خونی ضروری است.

درمان یا کنترل بیماری‌های مزمن که ممکن است باعث کم‌خونی شوند هم در این زمینه حائز اهمیت هستند.

کم‌خونی یک مشکل شایع در جامعه ایرانی است که نیازمند توجه ویژه‌ای است. با توجه به علل مختلف ایجاد آن، پیشگیری و درمان به موقع می‌تواند تأثیرات مثبت زیادی بر سلامت عمومی افراد داشته باشد.

رعایت رژیم غذایی مناسب و مشاوره پزشکی از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند به کاهش شیوع این بیماری کمک کنند.